برزيل
Tuesday, June 13, 2006
برزیل همیشه بهترین بازیکنان جهان فوتبال را داشته؛ پله، جرزینهو، سوکراتس، توستائو، زیکو، روماریو فقط چند تا از آنها هستند.اما حالا بازیکنانی با نبوغی خارق العاده ـ رونالدو، رونالدینیهو، کاکا ـ در این تیم جمع شده اند. بازیکنانی که با توپ جادو می کنند و لحظات را در ذهن ها ثبت می کنند.
تیم ملی برزیل برای مردم برزیل یک سمبل ملی است، فوتبال برای آنها مانند مذهب است، همیشه مهم ترین چیز در زندگی مردم برزیل تیم ملی فوتبال است و نه فقط در هنگام جام جهانی. فرق اروپا و برزیل در این است که مردم اروپا بعد از جام جهانی به فکر زندگی و کارشان هستند ولی در برزیل همیشه مردم 24 ساعته به فوتبال فکر می کنند. کسی واقعا نمی داند چرا آنها اینطور شیفته فوتبالند. آنها نه برای استقلال مبارزه کردند، نه برای آزادی، نه جنگی در طول تاریخ داشته اند و نه حتی زلزله ای در این کشور رخ داده است.بسیاری از جامعه شناسان و روانشناسان معتقدند چون مردم برزیل سمبلی برای زندگی نداشتند، آنها فوتبال را به عنوان سمبل برگزیدند؛ بزرگترین تراژدی ملی آنها باخت در فینال 1950 به اروگوئه بود.
کودکان برزیلی فوتبال را آنطور که کودکان اروپایی آموزش می بینند یاد نمی گیرند چون بر خلاف اروپا هیچ سازمان خاصی وظیفه گردآوری آنها و آموزش و برگزاری مسابقه برای آنها را ندارد. کودکان برزیلی همیشه فوتبال بازی می کنند و همیشه بازیکن آزاد هستند، هیچ پست مشخصی تا قبل از ورود به یک باشگاه معتبر ندارند. بر خلاف اروپا که بازیکنان بعد از 8 سالگی باید در پست مشخص خود بازی کنند. برای کودکان برزیلی قفسی در نظر نمی گیرند.
بازیکنان اروپایی اگر در تمرینات بیش از حد بخندند یا برقصند حتما مست کرده اند ولی اگر در تمرینات برزیل کسی کم بخندد و یا روزی نرقصد حتما مشکلی دارد. آنها جور دیگری به قضایا نگاه می کنند.امروزه بازیکنان برزیلی از 10-12 سالگی به عضویت باشگاه ها در می آیند و دیگر فوتبالیستی از خیابان ها یا سواحل نمی آید. و اینکه بازیکنان بزرگ از خیابان ها و یا سواحل برزیل بیاید به افسانه ها پیوسته است.
امشب ما فقط می توانیم شاهد بازی یازده ستاره باشیم که با توپ جادو کنند. جایی برای بقیه برزیلی ها نیست. برزیل 5 مهره هجومی را در اختیار دارد که بقیه تیم ها آرزو دارند فقط یکی از آنها را داشته باشند. رونالدو، آدریانو، کاکا، روبینیهو و رونالدینیهو. هر چند که امشب روبینیهو از روی نیمکت باید شاهد بازی ستاره ها باشد.برزیل تنها کشور و مجموعه ای است که در آن هر روز یک بازیکن بزرگ متولد می شود. امشب جهانیان آنها را تحسین خواهند کرد.
تیم ملی برزیل برای مردم برزیل یک سمبل ملی است، فوتبال برای آنها مانند مذهب است، همیشه مهم ترین چیز در زندگی مردم برزیل تیم ملی فوتبال است و نه فقط در هنگام جام جهانی. فرق اروپا و برزیل در این است که مردم اروپا بعد از جام جهانی به فکر زندگی و کارشان هستند ولی در برزیل همیشه مردم 24 ساعته به فوتبال فکر می کنند. کسی واقعا نمی داند چرا آنها اینطور شیفته فوتبالند. آنها نه برای استقلال مبارزه کردند، نه برای آزادی، نه جنگی در طول تاریخ داشته اند و نه حتی زلزله ای در این کشور رخ داده است.بسیاری از جامعه شناسان و روانشناسان معتقدند چون مردم برزیل سمبلی برای زندگی نداشتند، آنها فوتبال را به عنوان سمبل برگزیدند؛ بزرگترین تراژدی ملی آنها باخت در فینال 1950 به اروگوئه بود.
کودکان برزیلی فوتبال را آنطور که کودکان اروپایی آموزش می بینند یاد نمی گیرند چون بر خلاف اروپا هیچ سازمان خاصی وظیفه گردآوری آنها و آموزش و برگزاری مسابقه برای آنها را ندارد. کودکان برزیلی همیشه فوتبال بازی می کنند و همیشه بازیکن آزاد هستند، هیچ پست مشخصی تا قبل از ورود به یک باشگاه معتبر ندارند. بر خلاف اروپا که بازیکنان بعد از 8 سالگی باید در پست مشخص خود بازی کنند. برای کودکان برزیلی قفسی در نظر نمی گیرند.
بازیکنان اروپایی اگر در تمرینات بیش از حد بخندند یا برقصند حتما مست کرده اند ولی اگر در تمرینات برزیل کسی کم بخندد و یا روزی نرقصد حتما مشکلی دارد. آنها جور دیگری به قضایا نگاه می کنند.امروزه بازیکنان برزیلی از 10-12 سالگی به عضویت باشگاه ها در می آیند و دیگر فوتبالیستی از خیابان ها یا سواحل نمی آید. و اینکه بازیکنان بزرگ از خیابان ها و یا سواحل برزیل بیاید به افسانه ها پیوسته است.
امشب ما فقط می توانیم شاهد بازی یازده ستاره باشیم که با توپ جادو کنند. جایی برای بقیه برزیلی ها نیست. برزیل 5 مهره هجومی را در اختیار دارد که بقیه تیم ها آرزو دارند فقط یکی از آنها را داشته باشند. رونالدو، آدریانو، کاکا، روبینیهو و رونالدینیهو. هر چند که امشب روبینیهو از روی نیمکت باید شاهد بازی ستاره ها باشد.برزیل تنها کشور و مجموعه ای است که در آن هر روز یک بازیکن بزرگ متولد می شود. امشب جهانیان آنها را تحسین خواهند کرد.
