وظایف الاعضا
Monday, November 14, 2005
نمی دونم شما مجله کارنامه رو می خوندید یا نه؟ یه مجله ادبی بود که اخرین شماره اون اسفند پارسال منتشر شد ، بعدش هم اونو بستند ، شماره آخرش رو هم نتونستم پیدا کنم تا همین هفته قبل ، تو این یک هفته هم شاید چند دور کل مجله رو خوندم ولی هرگز نفهمیدم چرا این مجله رو بستند ، اینها رو گفتم که چند تا از طنز های عمران صلاحی رو که تو اون چاپ شده بود بیارم ، فقط چون طولانی بود با تصرف و تلخیص آوردم ، حتما بخونید جالبه:
وظایف الاعضا
دهان:دهان از لب و دندان و زبان تشکیل میشود. فکر کردیم شاید شما ندانید وقتی دهانی سرویس میشود ، در واقع همه اینها با هم سرویس میشوند که به آن میگویند: جنرال سرویس
ما نمیدانیم وظیفه اصلی دهان گفتن است یا خوردن. خوردن به نظر صحیح تر می آید. چون خیلی از افراد فقط می خورند و صدایش را در نمی آورند. بعضی از حکما معتقدند که دهان اگر حرفی نزند، سرویس هم نمی شود. پس همان بهتر که وظیفه اصلی اش خوردن باشد.
لب:
لب وظایف زیادی بعهده دارد. در آقایان اضافه کاری هم میکند، یعنی به حمل سبیل هم می پردازد. سبیل هم بعنوان تشکر گاهی روی لب آقایان را میپوشاند و نمیگذارد بعضی از معایب آنان آشکار شود... عضو یاد شده واقعا هم سانسور کردنی است. چون گاهی اوقات کارهایی انجام میدهد که خلاف اخلاق است. مثلا یک دفعه میرود روی لبی می نشیند که غنچه شده است و صدایی در می آید که دیگر مربوط به دستگاه تکلم نیست. مخصوصا در ایام نوروز. بعضی که در کار داد و ستد لب هستند عقیده دارند این معامله خیلی پرمنفعت است، چون اگر جنس را پس بگیرند، دوبرابر می شود.
حالا که صحبت از معامله شد، این را هم اضافه کنیم کع بعضی ها اگر لب تر کنند، مبالغ زیادی به حسابشان واریز می گردد و لب و لوچه کسانی هم که در بازی شرکت ندارند آویزان میشود. ما چند نوع لب داریم: لب قیطانی ، لب قلوه ای، لب شتری.وقتی حافظ میگوید : " لب لعلی گزیده ام که مپرس" منظورش نوع مرغوب آن بوده است. بعضی هم لب خوانی میکنند. یعنی طرف هنوز حرفی نزده منظورش را می فهمند و به دیگران می فهمانند.
دندان:
وظیفه اصلی دندان، جویدن است. وظیفه ثانوی آن زیبا سازی صورت است به وقت خندیدن با همکاری لب. مشروط بر این که آن را کرم نخورده باشد.
حکیم غزنه میفرماید:" لب و دندان سنایی همه توحید تو گوید." با این حساب ، اگر کسی دندان نداشته باشد توحیدگویی او نیمه کاره می ماند و اگر با دندان مصنوعی این عمل را انجام دهد فکر نمی کنیم کارش اصالت چندانی داشته باشد. میگویند: "هر آن کس که دندان دهد، نان دهد" متاسفانه در دوره ما نظم کارها مقداری به هم خورده است. یعنی بیشتر انسانها وقتی دندان دارند، نان ندارند. وقتی هم که نان دارند، دندان ندارند. چون دندان ندارند، چیزی هم باب دندان آنها نیست. آنها دندان طمعشان کنده شده و نمیتوانند برای کسی دندان تیز کنند.
زبان:
وظیفه اصلی زبان تکلم است. شاعر فرماید: " زبان در دهان ای خردمند چیست؟.... کلید در گنج صاحب هنر" . گاهی این کلید به درد نمیخورد، گاهی هم در را باز میکند، اما خزینه خالی است. عده ای با عضو یاد شده زبان بازی میکنند و عده ای هم بازی های زبانی. زبان اگر بیش از حد به سرخی گراید به سر سبز آسیب جدی می رساند، پس همان بهتر که چنین زبانی فقط تمبر بچسباند.
وظایف الاعضا
دهان:دهان از لب و دندان و زبان تشکیل میشود. فکر کردیم شاید شما ندانید وقتی دهانی سرویس میشود ، در واقع همه اینها با هم سرویس میشوند که به آن میگویند: جنرال سرویس
ما نمیدانیم وظیفه اصلی دهان گفتن است یا خوردن. خوردن به نظر صحیح تر می آید. چون خیلی از افراد فقط می خورند و صدایش را در نمی آورند. بعضی از حکما معتقدند که دهان اگر حرفی نزند، سرویس هم نمی شود. پس همان بهتر که وظیفه اصلی اش خوردن باشد.
لب:
لب وظایف زیادی بعهده دارد. در آقایان اضافه کاری هم میکند، یعنی به حمل سبیل هم می پردازد. سبیل هم بعنوان تشکر گاهی روی لب آقایان را میپوشاند و نمیگذارد بعضی از معایب آنان آشکار شود... عضو یاد شده واقعا هم سانسور کردنی است. چون گاهی اوقات کارهایی انجام میدهد که خلاف اخلاق است. مثلا یک دفعه میرود روی لبی می نشیند که غنچه شده است و صدایی در می آید که دیگر مربوط به دستگاه تکلم نیست. مخصوصا در ایام نوروز. بعضی که در کار داد و ستد لب هستند عقیده دارند این معامله خیلی پرمنفعت است، چون اگر جنس را پس بگیرند، دوبرابر می شود.
حالا که صحبت از معامله شد، این را هم اضافه کنیم کع بعضی ها اگر لب تر کنند، مبالغ زیادی به حسابشان واریز می گردد و لب و لوچه کسانی هم که در بازی شرکت ندارند آویزان میشود. ما چند نوع لب داریم: لب قیطانی ، لب قلوه ای، لب شتری.وقتی حافظ میگوید : " لب لعلی گزیده ام که مپرس" منظورش نوع مرغوب آن بوده است. بعضی هم لب خوانی میکنند. یعنی طرف هنوز حرفی نزده منظورش را می فهمند و به دیگران می فهمانند.
دندان:
وظیفه اصلی دندان، جویدن است. وظیفه ثانوی آن زیبا سازی صورت است به وقت خندیدن با همکاری لب. مشروط بر این که آن را کرم نخورده باشد.
حکیم غزنه میفرماید:" لب و دندان سنایی همه توحید تو گوید." با این حساب ، اگر کسی دندان نداشته باشد توحیدگویی او نیمه کاره می ماند و اگر با دندان مصنوعی این عمل را انجام دهد فکر نمی کنیم کارش اصالت چندانی داشته باشد. میگویند: "هر آن کس که دندان دهد، نان دهد" متاسفانه در دوره ما نظم کارها مقداری به هم خورده است. یعنی بیشتر انسانها وقتی دندان دارند، نان ندارند. وقتی هم که نان دارند، دندان ندارند. چون دندان ندارند، چیزی هم باب دندان آنها نیست. آنها دندان طمعشان کنده شده و نمیتوانند برای کسی دندان تیز کنند.
زبان:
وظیفه اصلی زبان تکلم است. شاعر فرماید: " زبان در دهان ای خردمند چیست؟.... کلید در گنج صاحب هنر" . گاهی این کلید به درد نمیخورد، گاهی هم در را باز میکند، اما خزینه خالی است. عده ای با عضو یاد شده زبان بازی میکنند و عده ای هم بازی های زبانی. زبان اگر بیش از حد به سرخی گراید به سر سبز آسیب جدی می رساند، پس همان بهتر که چنین زبانی فقط تمبر بچسباند.
