خسرو آواز ايران در تهران مي خواند

پدر 65 ساله و پسر 30 ساله است. آن ها، با هم يا در پي هم مي خوانند. آنجا که با هم مي خوانند، صداشان چنان يکي مي شود که بعضي وقت ها نمي تواني تشخيص دهي که دو نفرند. آنجا که پس از يکديگر مي خوانند، پسر، روزگار جواني پدر را تداعي مي کند: محمد رضا شجريان و همايون شجريان. استاد آواز سنتي ايراني، جايگاه رفيع خود را، قدم به قدم به پسر مي سپارد. همايون شجريان، فرزند خلف محمد رضا، بي ترديد، در آينده بر همان سکوئي خواهد ايستاد که امروز پدرش بر آن ايستاده است. او، يک رونوشت برابر با اصل است.موسيقي سنتي ايراني، بازتاب فراز و فرودي است که ملت ايران، در تاريخ چندهزار ساله خود از سر گذرانده است: اسارت هاي طولاني و آزادي هاي کوتاه. رنج هاي بي شمار و شادي هاي اندک. چنين است که وقتي آواز و تحرير ايراني را مي شنوي، رنج ها و دريغ هايت را مرور مي کني و وقتي تصنيف ها را مي شنوي، مي خواهي به پا خيزي، پوست بياندازي و شوري برافکني. موسيقي سنتي ايراني چنين است: در خود شدن و از خود بر آمدن. به عمق رفتن و با کوله باري سنگين از تلخکامي از خود بر آمدن، اما دوباره پاي کوبيدن و به آينده اميد بستن. از تاريکي ها سر برکشيدن، پلک برهم زدن و دوباره به نور خيره شدن.و محمد رضا شجريان، استاد وصف اين حال است. حالا، در کنار همايون سي ساله اش، با همراهي تار نرم حسين عليزاده و کمانچه گرم کيهان کلهر.
صداي‎ استاد محمد رضـا شجـريـان ۸تا ۱۲ آذر در تالار بزرگ‎ ايـران‎ طنين‎ انداز مي‎ شود. حسين‎‎ عليزاده‎‎‎ به عنوان نوازنده تـار , كيهان‎‎ كلهر به‎‎‎ عنوان نوازنده كمانچـه و همايون‎‎‎ شجريان به‎‎ عنوان نوازنده تنبـك‎ در اين‎‎ كنسرت‎ استاد محمد رضا شجـريـان را همـراهـي‎ مي‎كنند. همايون‎‎ شجريان علاوه‎ بر نوازنـدگـي‎ , هچون‎ گذشته‎ پدر را در اواز نيـز همـراهـي‎ مي‎كند .